چه قدر سخته تو چشمای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید

و به جاش یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داد زل بزنی و

به جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی‌ ، حس کنی هنوزم دوسش داری

چه قدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیواری تکیه بدی که  یه بار

زیر آوار غرورش

همه وجودت له شده ….

چه قدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی

اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی….

چه قدر سخته وقتی

پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور  باشی

بخندی

تا نفهمه هنوزم دوسش داری …….

چه قدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی

و هزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت آروم زیر لب

بگی : گل من باغچه نو مبارک

..........................................................................

.............................................................................................................

زمستان نبودنت....

شال گردن من برای زمستان نبودنت

شال گردن میبافم

یک غم راازرو

غم دیگررااززیر

زیر ورویش غم میشود

میان گره های کاموای سیاه

اشک هایم گم میشود

کلاف کاموا نفس آخررامیکشد

غم اما تمامی ندارد

شاید فردا شال دیگری ببافم

آخرزمستان سردیست

اولین زمستان نبودنت.......

درنبودنت سرمای عجیبی

اینجارادربر گرفته.....

برگرد..................

درزمستان نبودنت

گل های باغچه دلم منتظر جوانه اند

هیزم نبودم...

ولی

سوختــــــــم درزمستان نبودنت!

سردی فاصله که کوران میکند

دراین زمستان نبودنت

من میمانمو......

این قلب یخی....

.............................................................................................................

....................................................................

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط محمد حسین در 15:12 | |